Nechelput-Cornet (Kester): nationale kampioenen snelheid oude duiven en jaarlingen

Verleden jaar werd het nationale kampioenschap snelheid oude duiven en jaarlingen vervlogen naar 6 in plaats van 5 wedvluchten. Nationaal kampioen werd de Vlaams-Brabantse tandem bestaande uit Kristof Nechelput en Frans Cornet. Hun tien kampioenschapsprijzen met één en twee totaliseerden een coëfficiënt van 6,18, hetgeen neerkomt op tien prijzen gemiddeld per 160-tal. Een mooie prestatie als men weet dat het aantal deelnemende duiven op Quiévrain eerder aan de karige kant was.

Een fortuin voor grootvaders duiven

Kristof Nechelput werd van kleins af duivenliefhebber aan de zijde van zijn grootvader Jozef Nechelput, die een fondliefhebber was. Zo won hij in 1982 internationaal Marseille (duivinnen), evenals de 5 eerste prijzen van Barcelona te Gooik. Het jaar nadien overleed grootvader echter in een verkeersongeval bij het binnenbrengen van zijn constateur. De duiven werden verkocht door Stan Raeymaekers en brachten liefst 1.800.000 Belgische frank op. Voor de verkoop had vader Ernest eitjes van deze duiven naar buurman Frans Speliers gebracht, waarmee hij een tandem opstartte. Zo was Kristof niet bij de buurman weg te slaan en kwam er in ’89 een duivenhok in de ouderlijke tuin, waar onder Nechelput en zoon werd gespeeld. In 2008 bouwde Kristof te Kester waar er eveneens een duivenhok kwamen. Sedert 2003 wordt er snelheid gespeeld omdat dit gemakkelijker te combineren is met familie en werk.

In 2008 kwam Kristof in contact met Frans Cornet, waarvan hij een bon had gekocht, en besloten ze in 2013 in tandem te spelen. In 2019 nam Frans Cornet de kweek voor zich te Herne. Vanaf 2020 verhuisden ook de kwekers naar Kristof. De tandem startte in 2013 met duiven van beiden. Twee duiven werden met succes geïntroduceerd. Eén duiver van 2011 van Thierry Defrene uit Onoz en één duiver van 2014 van Geert Van Roy uit Asse, die vader werd van “Den Ernest”, 2e nationale as-duif snelheid oude duiven 2020. De duiver van Defrene is overigens grootvader langs moederszijde van “Ernest”. Dan kocht Patrick Van den Abbeel-Van Paesschen uit Lebbeke een bon. Vermits hij liefst een jonge duif van de eerste ronde kreeg, bracht Patrick zelf ook een jonge duif mee toen hij zijn bon kwam afhalen. Deze meegebrachte jonge duif werd moeder van tien verschillende eerste prijswinnaars. Ondertussen werden beiden vrienden en bestaat de kolonie Nechelput-Cornet ongeveer voor de helft uit duiven van Van den Abbeel-Van Paesschen.

Kristof Nechelput werd van kleins af duivenliefhebber aan de zijde van zijn grootvader Jozef Nechelput

Aandacht voor de ogen

Kristof beschikt over 12 kweekkoppels en kwam verleden jaar met 20 vliegkoppels aan de start. Van de 6 beste vliegers bleven de partners (5 duivers en 1 duivin) thuis. Van de 34 resterende vliegers vlogen er 4 Quiévrain (50 km) en 30 Noyon (155 km). De kwekers werden met Sinterklaas gekoppeld en de vliegers iets voor Kerstmis. Er wordt op papier gekoppeld, niet korter dan neef x nicht. Kristof ziet graag een duif die uit één geheel bestaat met een sterke rug en een soepele en zachte vleugel. Van Frans Cornet nam hij de aandacht voor de ogen over. Zo worden er geen witte ogen samen gekoppeld en ziet hij graag een verschil in de oogkleur van de partners. Vermits Kristof voornamelijk geelogers had, wees Patrick Van den Abbeel hem erop wat meer witogers te introduceren.

Als voornaamste koppel gelden ongetwijfeld de ouders van “Den Ernest”. Ze kwamen in 2017 voor het eerst samen en gaven de 2e provinciale as-duif, terwijl zijn nestbroer ook goed is. In 2018 werd “Den Ernest” eruit gekweekt, wiens zus eveneens 5 eerste prijzen vloog. In 2019 gaf dit koppel drie goede jaarlingen en verleden jaar één goed jong. Ook in de tweede generatie geeft dit koppel goed. De duivin van het kweekkoppel is een zus van “Milan”, 11e nationale as-duif snelheid jonge duiven 2014. “Milan” is vader van de 2e provinciale as-duif snelheid 2018 en grootvader van de 6e nationale as-duif snelheid 2020.

“Den Ernest”, 2119062/2018, 2e nationale as-duif snelheid oude duiven.

Provinciale versus interprovinciale lossing

De vliegers kweken één ronde en komen daarna niet meer met eieren. De duivers blijven op het basishok met nestbakken en de duivinnen verhuizen naar het duivinnenhok met bijbehorende volière. Verleden jaar werden de oude duiven en jaarlingen voor het eerst verduisterd omwille van de vertraagde start van het sportseizoen en dit van half maart tot half juni, datum van de eerste wedvlucht. Ze werden verduisterd van 17 uur tot het donker was, zodat ze met de ochtendzon wakker werden. De jonge duiven werden op dezelfde wijze verduisterd en dit van half maart tot de langste dag (21 juni). De jongen werden bijgelicht van 7 tot 22 uur, waarbij het licht overdag aanbleef.

Bij het opleren mogen de oude duiven niet de indruk krijgen dat ze voor een lege nestbak thuis komen.

Tijdens de coronastop liet Kristof zijn oude duiven en jaarlingen om de twee dagen vliegen om de vorm te temperen. Begin mei kwamen ze overigens vier dagen samen en dit om het onderling paren bij de duivinnen te voorkomen. Vanaf de tweede helft van mei werd aan leervluchten deelgenomen, maar omwille van het verduisteren waren ze niet in vorm en dat toonden ze ook van de oefenvluchten. Het voordeel hiervan was dat ze te Quiévrain provinciaal werden gelost en ze hierdoor mooi uit de richting toekwamen. Kristof is van mening dat dit een positieve invloed had op de latere wedvluchten toen ze interprovinciaal werden gelost: ze hadden de goede lijn te pakken, terwijl ze andere jaren te veel uit het westen toekwamen. Kristof: “Het probleem met de jonge duiven is dat ze direct interprovinciaal worden gelost te Quiévrain en dit van amper 50 km, terwijl er duiven tussen zitten die 70 km verder moeten vliegen. Vermits het rayon eveneens zeer breed is, leidt dit bij de jonge duiven tot vele nodeloze verliezen. Als ik van de eerste Quiévrain ’s middags de helft van de jonge duiven thuis heb, dan is dat een succes. Na de drie eerste jonge duivenvluchten ben ik zeker 20 à 25% jonge duiven kwijt. Verleden jaar was er de mogelijkheid in een paar lokalen aan een provinciale lossing uit Quiévrain en Noyon deel te nemen, dat is goed om de duiven op te leren. In volle sportseizoen speel ik echter liever in een interprovinciale lossing omdat de prijskampen zodoende langer open staan.”

Vermijden ze te nerveus in te korven

“De oude duiven en jaarlingen worden voor het sportseizoen 5 à 6 keer van 5 tot 23 km opgeleerd. Normaal laat ik dan de week voor het seizoenbegin de koppels 4 dagen samen. Ik neem dan zowel duivers als duivinnen mee. Beide geslachten worden wel afzonderlijk gelost, waarbij ik probeer te vermijden dat ze samen thuis komen. Ze mogen zeker niet leren slenteren op het dak. Ik wissel ook af voor wat betreft de lossing zodat zowel duivers als duivinnen niet de indruk krijgen dat ze voor een lege nestbak thuis komen. Voor de inkorving van de wedvluchten geef ik de duivers gedurende een half uur de nestschotel. De duivinnen neem ik gewoon van het hok. Vermits de duivinnen in de afdeling naast de duivers zitten, horen ze dat er iets gaande is op de afdelingen van de duivers. Dit is een gemakkelijk systeem.

Vroeger liet ze wel samen komen voor de inkorving, maar ik zie geen verschil. Bij de jonge duiven wordt op de schuifdeur gespeeld, maar als er voor de volgende dag wind mee wordt voorspeld, blijft de deur dicht om te vermijden dat ze te nerveus worden gemaakt en doorvliegen. Bij thuiskomst sluit ik de koppels na een half uur in de nestbak op. Na ongeveer twee uur verhuizen de duivinnen naar hun afdeling. Einde sportseizoen of na een slechte vlucht blijven de geslachten langer samen, ook om het onderling paren van de duivinnen te vermijden.”

Medisch

Verleden jaar moest Kristof tweemaal afrekenen met een zeer lichte “adeno”, de eerste keer toen de jonge duiven 3 à 4 keer opgeleerd waren en de tweede keer toen hij begon te spelen. De twee eerste dagen geeft hij dan geen eten en daarna zuivering met darmconditioner. Ze kwamen vijf dagen niet buiten en na een week vlogen ze terug goed.

Een vijftal weken voor de kweek worden de duiven een tiental dagen met parastop gekuurd en daarna worden ze ingeënt met een levende entstof tegen paratyfus. Voor het sportseizoen werden de duiven gedurende vijf dagen met Trichorex tegen trichomonen via het drinkwater behandeld. Tijdens het sportseizoen kregen de vliegers op vrijdagavond een druppel Linco-Spectin in de ogen en op zondagavond een gele druppel in de bek. Vermits de duiven bij de start half juni niet 100% waren, werden ze de week nadien op advies van dierenarts Geeroms gedurende 5 dagen met Soludox behandeld. Dit geschiedde ook bij de jonge duiven, die in de tweede helft van augustus nog eens 4 dagen met Linco-Spectin voor de luchtwegen werden gekuurd.

Kwestie inentingen worden zowel oude als jonge duiven tegen paramyxo en pokken gevaccineerd. Verleden jaar gebeurde dit met een combi-vaccin, doch tegen het einde van het sportseizoen kregen enkele jonge duiven toch pokken, zodat dit jaar voor wat betreft de pokken terug naar het borsteltje werd gegrepen. De jonge duiven kregen nog een tweede inenting tegen paramyxo, dit keer in combinatie met herpes. Tot daar zowat het reilen en zeilen bij Nechelput-Cornet.

Recente artikels